viernes, 29 de agosto de 2008

DÍA 17 - HE VUELTO A EXPLOTAR, Y ES QUE TODO ME DESBORDA

Queridos lectores;

Hoy será diferente, me gusta refugiarme en los idiomas, y hablar en otro que no sea el español, para desahogarme. Casi siempre he utilizado el inglés, pero esta vez, utilizaré el Catalán, últimamente lo veo un dialecto bastante peculiar, y lo utilizo muchísimo (algo que condena a mis amigas, porque a veces no me entienden)… pero también os facilitaré las cosas, y pondré la traducción…

[CATALÀ]
Segueixo perdut, continuo estimant... però sobretot, continuo plorant... A poc a poc, lluito per canviar les cusi, ningú no dirà que no ho intento, però ja lluito amb forces que no tinc. Ahir a la nit... buf, ahir a la nit vaig fer la major de les gilipolleces, vaig beure i vaig beure fins a caure retut quan vaig arribar al meu casa,y manar un missatge, que sincerament, encara que no em penedeixo no vaig haver de manar. També vaig plorar molt, però amb prou feines em va importar que em veiés un munt de gent, o que em veiés "Raúl Almarcha Cañas"... però ho necessitava des de fa algun temps... i ahir a la nit no vaig poder superar la prova que jo mateix em vaig imposar per superar el que sento per ell. O l'alcohol no va ajudar a superar-la, perquè vaig explotar tant per tot el que ara em porta, com pel. Perquè trobo a faltar tot el que vaig tenir fa un any, i ara com si d'un rellotge de sorra que ja ha acabat, tot ha fet la tornadavolta. La doble cara d'una relació, que en el passat va ser bonica, i ara tan sols hi ha rancúnia i dolor.Sabeu, hi ha una cosa que més em molesta de tot això, i hi ha una cosa que no aconsegueixo suportar de "Raúl Almarcha Cañas", i són que la resta de gent sola necessita uns dies, o a tot estirar un parell de setmanes perquè en s'hi hagi amb el, o tenir alguna cosa amb ell. En canvi jo, vaig necessitar vuit mesos, dels quals va durar tres mesos i mig, i portem gairebé un any barallats, jugant al gat i al ratolí, lluitant contínuament... i ho admeto, anant les coses cada vegada a pitjor per la meva culpa...Realment mereixo tot això o és una mala ratxa que no acaba?...

[ESPAÑOL]
Sigo perdido, sigo amando... pero sobretodo, sigo llorando... Poco a poco, lucho por cambiar las cosas, nadie dirá que no lo intento, pero ya lucho con fuerzas que no tengo. Anoche... buf, anoche hice la mayor de las gilipolleces, bebí y bebí hasta caer rendido cuando llegué a mi casa, y mandar un mensaje, que sinceramente, aunque no me arrepiento no debí mandar. También lloré mucho, pero apenas me importó que me viera un montón de gente, o que me viera "Raúl Almarcha Cañas"... pero lo necesitaba desde hace algún tiempo... y anoche no pude superar la prueba que yo mismo me impuse para superar lo que siento por él. O el alcohol no ayudó a superarla, porque exploté tanto por todo lo que ahora me acarrea, como por él. Porque echo de menos todo lo que tuve hace un año, y ahora como si de un reloj de arena que ya ha terminado, todo ha dado la vuelta. La doble cara de una relación, que en el pasado fue bonita, y ahora tan sólo hay rencor y dolor.

Sabéis, hay algo que más me molesta de todo esto, y hay algo que no consigo soportar de "Raúl Almarcha Cañas", y es que el resto de gente solo necesita unos días, o como mucho un par de semanas para estar con él, o tener algo con él. En cambio yo, necesité ocho meses, de los cuales duró tres meses y medio, y llevamos casi un año peleados, jugando al gato y al ratón, peleando continuamente... y lo admito, yendo las cosas cada vez a peor por mi culpa...

¿Realmente merezco todo esto o es una mala racha que no termina?...

En serio, me gustaría saber vuestra opinión respecto a estos dilemas:


1. Si tuvieras enfrente a la persona que amas. Si cuando la miras lloras, te mueres por abrazarla, te mueres por besarla y te mueres por decirle lo mucho que la quieres y la amas, y lo mucho que te cuesta recordar su existencia sabiendo que jamás volverá… ¿Miraríais hacia otro lado o harías todo lo anterior?
2. ¿Pedirías a la persona que amas que te olvide por el bien de los dos, que olvide que existes, cuando tu no consigues eso mismo con dicha persona?


Un beso a todo el mundo...

No hay comentarios:

Publicar un comentario